Orman sürekli yaşayan bir canlı, börtü böceğiyle, otları, çiçekleri, ağaçlarıyla, çakalı, tilkisi, domuzu ayısıyla yaşamın ta kendisi. Bilmeyen için ürkütücü özellikle geceleri ve ayı düşüncesiyle.
Öyle bir döngü var ki içinde yaşayan hiçbir canlı açlıktan ölmüyor, büyük kuraklıklar yada olağanüstü iklim koşulları olmadığı, gıda zinciri kırılmadığı sürece. Gıda zincirini de kıran kim dersiniz, tabiki bildiniz insanoğlu.
Bahar başında ballıbabalar ve pürenle başlayan döngü sonbahar püreni ile sona eriyor demek iserdim ama ne yazık ki bölge halkı kırmızı püreni yok edercesine köklemiş, galiba ipekböceği üretimi sırasında kullanmışlar. Çok çok az var bu nedenle, umarım çoğalır.
Pürenle birlikte çeşit çeşit bahar çiçeekleri açar, tesbih çiçekleri, ladenler, akasyalar, kestane, kekik, yarpuz ve kocayemişle sezon kapanıyor. Ürettiğimiz balların, polenlerin, arı sütünün, arı ekmeğin, propolisin ve diğer ürünlerin hikayesi bu döngüde saklı.
Ne demiş atalarıımız? KURDA, KUŞA, AŞA.....